Müsakkafat Vergisi Kanunu, 1326 14 Haziran

Müsakkafât Vergisi Kanunu, Osmanlı Devleti’nde özellikle Tanzimat sonrası dönemde yürürlüğe giren ve çatısı, duvarı olan yapılar üzerinden alınan vergiyi düzenleyen bir yasadır. “Müsakkafât” terimi, ev, dükkân, han gibi üstü örtülü ve kapalı yapıları ifade ederken, bu kanun bu tür taşınmazların rayiç değerine göre yıllık vergi ödenmesini öngörüyordu. Şehirleşmenin artmasıyla birlikte, devletin düzenli gelir kaynağı yaratma çabalarının bir parçası olan bu vergi, emlak sahiplerini doğrudan hedef almış ve Osmanlı maliyesinde taşınmaz mülkiyeti üzerinden yapılan ilk sistemli vergilendirme örneklerinden biri olmuştur. Cumhuriyet dönemindeki modern emlak vergilerine de altyapı oluşturan bu uygulama, merkezi devletin şehir ekonomisi üzerindeki denetimini güçlendirmiştir.